Aktualności
Słowo na niedzielę
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Opublikowano: sobota, 27 maj 2023 20:35
- Ks. Proboszcz
- Odsłony: 323
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, którą dziś przeżywamy, jest jedną z najpiękniejszych i najważniejszych w ciągu całego roku. Wielu teologów, czyli naukowców zakochanych w Bogu, uważa to wydarzenie za początek Kościoła świętego. Duch Święty uczynił tak wiele cudów w sercach ludzi, zwłaszcza w początkach głoszenia Ewangelii, że doprawdy trudno byłoby przecenić jego rolę i znaczenie w życiu Kościoła. Przede wszystkim jest On tym, który „uduchawia” i uświęca. To znaczy troszczy się o naszego ducha i naszą świętość. Przemienia człowieka, oczyszcza i ubogaca Bożymi darami. Bez większego trudu potrafimy wyliczyć siedem darów Ducha Świętego, które otrzymujemy w Sakramencie Bierzmowania. Są to: mądrość, rozum, rada, męstwo, umiejętność, pobożność i bojaźń Boża - niezwykłe dary z nieba, tak bardzo potrzebne w życiu każdego chrześcijanina. Szczególnie są one ważne na progu dorosłego życia, gdy młody człowiek podejmuje swoje pierwsze samodzielne, ważne decyzje, które mają ogromny wpływ na całe życie. Można powiedzieć, że celem działania Ducha Świętego jest pomoc w odczytaniu i wypełnieniu woli Pana Boga względem nas. Bóg bardzo nas kocha i zależy Mu na nas i naszym szczęściu. Tylko wtedy, gdy o tym wiemy i pragniemy żyć według Bożych wskazań, wyrytych Bożym palcem na kamiennych tablicach, nasze życie będzie w pełni udane i nagrodzone radością nieba.
Pan Jezus w dziś czytanej Ewangelii mówi do Apostołów: „Weźmijcie Ducha Świętego”. Przyjmijcie Jego dary, Jego pomoc, Jego światło i moc. Wiemy, że dzięki współpracy z Duchem Świętym, Apostołowie dokonali rzeczy niezwykłych. Zanieśli Ewangelię na krańce świata i złożyli najpiękniejsze świadectwo miłości do Chrystusa – przez męczeńską śmierć.
Dziś my, zgromadzeni w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, jesteśmy proszeni przez Jezusa, by przyjąć Ducha Świętego. By otworzyć nasze serca i umysły na światło z nieba i Bożą miłość. Na święte natchnienia, które nadadzą naszemu życiu prawdziwy sens i pomogą wypełnić zadania, do jakich zaprasza nas Ojciec Niebieski.
Pragniemy więc z pokorą powtarzać za świętym Augustynem, który początkowo pogubił się w życiu, ale w pewnym momencie pozwolił, aby Duch Święty w całej pełni oświecił go, przemienił i uświęcił: „Oddychaj we mnie, Duchu Święty, abym święcie myślał. Przymuszaj mnie, abym święcie postępował. Pobudzaj mnie, abym miłował tylko to, co święte. Umacniaj mnie, abym strzegł tego, co dobre. Strzeż mnie, Duchu Święty, abym Cię nigdy nie utracił.”
Często powinniśmy odmawiać tę modlitwę do Ducha Świętego, aby nasze myśli, słowa i czyny chwaliły Pana Boga; aby nasze serce wypełniała Boża miłość.
Jezus, słowami, które dziś czytaliśmy, ustanowił również Sakrament Pokuty. Oto zaraz po wypowiedzeniu do apostołów zachęty, aby przyjęli Ducha Świętego, mówi: „Komu grzechy odpuścicie są im odpuszczone, a komu zatrzymacie, są im zatrzymane”. Zbawiciel posyłając uczniom Ducha Świętego daje im także władzę odpuszczania grzechów. To Duch Święty i Jego dary pozwalają dobrze osądzić ludzkie sumienie i udzielić odpuszczenia grzechów. Spowiednicy, zanim usiądą w konfesjonale, by spowiadać wiernych, często modlą się do Ducha Świętego, o Jego światło, mądrość i moc, aby być w całej pełni narzędziem w ręku Boga i szafarzem Bożego miłosierdzia i przebaczenia.
Także wierni przystępujący do tego Sakramentu powinni modlić się o jasność umysłu, zrozumienie swoich win i grzechów, by móc dobrze się wyspowiadać, oraz o serdeczny żal za popełnione grzechy, aby doświadczyć uzdrawiającej mocy tego sakramentu i zanurzyć się w ogromie Bożego miłosierdzia. Spowiednicy też często modlą się za swoich penitentów, którzy także powinni swoją modlitwą ogarnąć szafarzy tego Sakramentu. Sakrament Pokuty jest cudownym darem zmartwychwstałego Chrystusa, który dzięki Duchowi Świętemu, uzdrawia nas, umacnia nasze kroki na Bożej drodze i uświęca nas, byśmy byli godni przebywania z Bogiem.
Kiedy Duch Święty zstąpił na Apostołów, nie tylko dokonał przemiany ich serc, umocnił wiarę i napełnił odwagą w przyznawaniu się do Chrystusa, ale sprawił także, iż Apostołowie zaczęli mówić innymi językami. To było niezwykłe, gdyż rozumieli ich wszyscy ludzie, także spoza Narodu Wybranego. Można powiedzieć, że Duch Święty pomaga przemawiać takim językiem, który dociera do serc i umysłów wszystkich ludzi. Dzięki darom Ducha Świętego chrześcijanin zaczyna używać innego języka niż codzienny. Powiedzielibyśmy, że zaczyna używać języka świątecznego, języka boskiego. Wielu ludzi na co dzień używa języka prymitywnego i wulgarnego, języka kłamstw, a nawet przekleństw i podstępu. Chrześcijanin, człowiek, który jest naznaczony Duchem Świętym w Sakramencie Chrztu i Bierzmowania, przystępujący do Sakramentu Pokuty, powinien używać zupełnie innego języka. Języka prawdy, pokoju, przebaczenia i nadziei. Duch Święty pomaga nie tylko dobrze mówić, ale przede wszystkim piękniej żyć. Pomaga pięknie przemawiać językiem swojego życia, dokonywanymi wyborami i okazywaniem miłości. Duch Święty to prawdziwy pedagog, Boski Nauczyciel życia. Módlmy się do Niego i otwierajmy nasze serca dla Jego darów, aby wygrać swoje życie i przylgnąć do Boga na wieki.