Słowo na niedzielę
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Opublikowano: sobota, 26 październik 2019 20:58
- Ks. Proboszcz
- Odsłony: 835
W ostatnią niedzielę października przeżywamy szczególną uroczystość: rocznicę poświęcenia naszego Kościoła. Kościół poświęca się po to, aby nie był tylko zwyczajną budowlą, budynkiem tylko pięknym i okazałym. Kościół to miejsce wyjątkowe i wspaniałe, niezwykłe i najpiękniejsze, nie tylko przez walory estetyczne, ale przez tajemnicę, którą kryje w sobie.
Kościół to miejsce wyjątkowe, to szczególny dom, dom Boga, ale i dom każdego z nas. To dom otwarty dla wszystkich, tu każdy czuje się u siebie, tu każdy ma swoje miejsce: dziecko i staruszek, zdrowy i chory, grzesznik i święty. Drzwi tego domu są tak szeroko otwarte, jak otwarte są ramiona Boga na przyjęcie człowieka.
Kościół to dom zdrowia. Tutaj bowiem jest jedyny lekarz, który zna wszystkie choroby i który potrafi je uleczyć. Jezus często leczy nie tylko chorobę duszy, ale i ciała, a jeśli choroba nie ustępuje, to On potrafi wytłumaczyć jaki jest jej sens i jaką wartość ma nasza choroba. Jezus jest jedynym lekarzem, który leczy naszą duszę i który jest największą tęsknotą i najgłębszym pragnieniem naszego serca.
Kościół to dom mądrości. Tu uczymy się prawdziwej mądrości, uczymy się tego, jak rozwiązywać swoje problemy, jak być wielkim człowiekiem, uczymy się tego, co potrzebne do wygrania swojego życia.
Kościół to trybunał sprawiedliwości i miłosierdzia, to gmach sądu Bożego. Gdy grzeszymy , popełniamy błąd, krzywdzimy kogoś, możemy przyznać się do tego przed Bogiem ? Sędzią, który wszystko wie. Jeden akt szczerego żalu i chęć poprawy wystarczy, by usłyszeć : ?Odpuszczają ci się twoje grzechy?
Kościół to sala biesiadna, bo Bóg tutaj karmi codziennie wszystkich, którzy chcą osiągnąć życie wieczne. Nie ma większego skarbu na ziemi, nad ten który przechowywany jest w tabernakulum.
Niech zakończeniem naszych rozważań będzie modlitwa za tych, którzy budowali naszą parafialną świątynię i za nas, którzy troszczymy się o jej odnowienie i o jej niezwykłe piękno. Jest to piękna stara, bo sprzed 16 wieków modlitwa: Ojcze nieskończenie dobry, wejrzyj na tych, którzy budowali tę świątynię, i na tych, którzy się o nią troszczą. Obdarz ich swoimi dobrami. Ich hojność racz wynagrodzić na ziemi stokrotnie, a w wieczności doprowadź ich do szczęścia swojego. Niech za to, co doczesne, otrzymają dobra wieczne, a za dary ziemskie ? dobra niebieskie. Amen.