Słowo na niedzielę
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Opublikowano: sobota, 02 wrzesień 2023 08:44
- Ks. Proboszcz
- Odsłony: 29
Człowiek jest ciałem i duszą. Pan Bóg nas cudownie stworzył, nasze ciało jest niezgłębioną do końca tajemnicą. Mimo, iż od początku świata, odkąd tylko człowiek pojawił się na ziemi, stara się poznać samego siebie, to wciąż tak wiele jeszcze nie wiemy o sobie. Mimo, iż ciało ludzkie potrafimy dokładnie zbadać, zmierzyć i obejrzeć, to wciąż są w ludzkim ciele tajemnice, które jeszcze czekają na odkrycie i zrozumienie.
Jeszcze większą tajemnicą niż ludzkie ciało, jest nasza dusza. Mimo, iż są całe dziedziny nauki, które zajmują się duchową stroną, jak choćby psychologia, to jednak dusza człowieka jest nadal wielką zagadką.
Aby dobrze funkcjonować, musimy troszczyć się o swoje ciało. Karmimy je, dbamy o jego czystość i wypoczynek, każdego dnia robimy wiele rzeczy, aby ciało mogło żyć i rozwijać się.
Musimy też dbać o swoją duszę. Ona również potrzebuje wielkiej troski. Trzeba ją, jak ciało, karmić i dbać o jej czystość. Ta troska o duszę jest ważniejsza i o wiele trudniejsza, niż troska o ciało.
W Ziemi Świętej, u źródeł rzeki Jordan, znajduje się starożytne miasto Banias, które w czasach Pana Jezusa nosiło nazwę Cezarea Filipowa. W okolicach tego miasta miało miejsce wydarzenie opisane w dzisiejszej Ewangelii przez Świętego Mateusza. Tam Pan Jezus odbył ciekawą rozmowę ze swoimi uczniami. Moglibyśmy powiedzieć, że zrobił im egzamin, zadając pytania dotyczące swojej osoby. Zapytał o to, co ludzie myślą o Nim, oraz kim On jest dla Apostołów. Jezus wiedział bowiem, że Jego najbliżsi uczniowie znają Go o wiele lepiej niż tłumy ludzi, które, często tylko z ciekawości, chodziły za Nim. Apostołowie towarzyszyli Chrystusowi właściwie przez cały czas jego działalności publicznej. Słyszeli każde Jego słowo, pamiętali ze szczegółami każdy cud uczyniony przez Niego. Toteż nic dziwnego, że odpowiedź najbliższych uczniów Jezusa, była inna, pełniejsza, niż opinia ludzi mniej znających Go. Ludzie z tłumu uważali wprawdzie Jezusa za kogoś szczególnego, wyjątkowego, ale dopiero słowa Piotra, wypowiedziane niejako w imieniu wszystkich Apostołów, zawierały pełną prawdę o Jezusie Chrystusie, Synu Boga i oczekiwanym od wieków Mesjaszu, czyli Zbawicielu.
Pan Jezus głosił Ewangelię na różne sposoby. Były to między innymi pouczenia i wskazówki, opowiadania i przypowieści. Dziś usłyszeliśmy, najkrótszą przypowieść ze wszystkich, jakie Jezus wygłosił. Przypowieść o perle. Ma ona tylko dwa zdania, ale treść w nich zawarta jest niezwykle bogata. Przypomnijmy sobie słowa tej przepięknej przypowieści. Jezus mówił: „Królestwo Niebieskie podobne jest do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.”